Tom Naegels: columnist Teek Magazine

Tom Naegels (1975) schreef zijn eerste verhaal toen hij negen was. Riolen van Bagdad werd een met de hand geschreven en zelfgeïllustreerd verhaal over een negenjarige Irakese jongen met een onmogelijke naam, die in Bagdad in een rioolput valt, en in de onderaardse gewelven allerlei draken en waterslangen treft. Het verhaal eindigt hoopvol: de jongen wordt koning van de riolen van Bagdad.

Na een tiental vergelijkbare verhalen, debuteerde Naegels in 1997 met de verhalenbundel Het heelal in! (Manteau) Hij studeerde toen taalkunde aan de universiteit Antwerpen. Omdat hij vage plannen had om wetenschapper te worden, vertrok hij naar Londen om zich aan het University College London verder te specialiseren in de taalkunde. Tijdens zijn verblijf daar schreef hij zijn eerste roman, Meester Kader (Manteau). Hij zag er ook in dat wetenschap niets voor hem was.

In 1999 begon Naegels te werken als journalist bij De Nieuwe Gazet, de Antwerpse editie van Het Laatste Nieuws. Het eerste jaar coördineerde hij de cultuurpagina, daarna werd hij algemene reportageschrijver, gespecialiseerd in de langere, leuk geschreven, tong-in-wang reportage. “Ik ben de chef zotten-van-de-dag van de redactie. Alle weirdo’s met een project mag ik opbellen, interviewen, doen geloven dat we het echt belangwekkend vinden wat ze doen, en nee, dat we hen niet belachelijk zullen maken.” (Uit Los.) Twee jaar lang schreef Naegels de wekelijkse Zoo-krant. Maar hij volgde ook de Antwerpse politiek en samenleving, met een bijzondere interesse in multiculturele thema’s.

2003 betekende een keerpunt. Naegels nam afscheid van de journalistiek, en werd voltijds schrijver. Dat betekende dat hij veel boeken in opdracht schreef (op twee jaar tijd schreef hij tien opdrachtboeken), maar ook dat hij veel meer tijd kon wijden aan een nieuwe roman die, meer dan zijn vorige, dicht op zijn eigen huid zal zitten. Een roman over de dood van zijn grootvader, zijn relatie met een asielzoekster, zijn ervaringen als stadsjournalist.
Nog een keerpunt: op 27 februari 2003 verscheen Tom Naegels’ eerste column in De Standaard. Spijkerschrift verschijnt nog steeds elke week op zaterdag. Jaren eerder was Naegels kortstondig columnist voor Gazet van Antwerpen, Teek en De Morgen.

In maart 2005 verscheen de roman Los (Meulenhoff Manteau), waarin alle thema’s uit Naegels’ eerdere werk op een heldere, beklijvende en zeer persoonlijke wijze uitgewerkt worden. Los is het verhaal van Naegels’ grootvader. Hij ligt in het ziekenhuis om te revalideren van een chemokuur, die hem incontinent gemaakt heeft. Omdat hij het niet ziet zitten om de laatste jaren van zijn leven in een rusthuis door te brengen, in een rolstoel, met een pamper aan, vraagt hij om euthanasie. Wanneer die hem niet toegestaan wordt, stopt hij met eten en drinken. Tegen de achtergrond van die aftakeling ontwikkelt zich een verhaal over hoe gewone mensen omgaan met een veranderde en veranderende stad. Naegels vertelt over hoe zijn grootvader van idealistische socialist een bittere racist werd. Hij vertelt over zijn schrik, toen hij zelf, zestienjarige voorzitter van het Anti Macho Comité, zijn eerste allochtonen ontmoette. Hij vertelt hoe zijn oom Herman overspannen raakte door de vier tepels van Hassan. Hij vertelt over zijn eigen moeilijke relatie met de Pakistaanse asielzoekster Nadia, over zijn contacten met de Favoriete Romaboys in volkscafé Roma, en over zijn vertwijfeling als hij een korte opstoot van ‘etnische rellen’ in Borgerhout moet verslaan.

De Standaard schreef: “Los is een vlekkeloze prestatie, een aaneenschakeling van hoogtepunten. Het is een van die zeldzame romans die je zonder aarzelenaan iedereen in je vriendenkring en familie kunt aanbevelen.” Op dit moment is de elfde druk in voorbereiding. Los won de Gerard Walschap literatuurprijs en was genomineerd voor de Libris literatuurprijs. De filmrechten werden verkocht aan productiehuis MMG. In 2008 zal de film, in een regie van Jan Verheyen, te zien zijn.

Op dit moment schrijft Tom Naegels aan een nieuwe roman.
Tom Naegels woont met zijn vrouw en zoon in Berchem, Antwerpen.